Ποιες είναι οι ενδείξεις για μεγέθυνση πέους;
Οι άνδρες έχουν γεννητικά όργανα διαφόρων μεγεθών. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ικανοποιημένοι με το μέγεθος του δικού τους πέους, άλλοι τείνουν να πιστεύουν ότι το σύμβολο της ανδρικής ανδρείας τους είναι πολύ μικρό.
Περίπου το 80% των ανδρών υποφέρουν από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας σχετικά με το μέλος τους αποκλειστικά και μόνο λόγω της έλλειψης πληροφοριών σχετικά με το μέγεθος των ανδρικών γεννητικών οργάνων.
Εάν το μήκος του πέους είναι μικρότερο από 2 cm σε μήκος, τότε αυτή η κατάσταση ονομάζεται μικροπέος και σημαίνει ότι το μήκος του πέους σε στύση δεν θα είναι αρκετό για τη φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία.
Εάν ένας άνδρας έχει μήκος πέους σε τεντωμένη ή όρθια κατάσταση από 2 έως 9, 5 cm, τότε δεν έχει μικροπέος, αλλά μικρό πέος. Σε αυτή την περίπτωση, η τιμή των 9, 5 cm θα πρέπει να θεωρείται ως το κατώτερο όριο του μέσου μεγέθους του πέους.
Με βάση τα δεδομένα της γενικευμένης βιβλιογραφίας, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ένας ενήλικος άνδρας που έχει πέος σε στύση μήκους 9, 5 cm ή περισσότερο μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος ότι έχει πέος στατιστικά μέσου μεγέθους. Ένα πέος μικρότερο από 9, 5 cm πρέπει να ονομάζεται μικρό πέος. Ο όρος μικροπέος σημαίνει ότι το μήκος του τεντωμένου πέους δεν υπερβαίνει τα 2 cm.
Ποιες είναι οι κοινωνικές πτυχές του μικρού πέους;
Στα τέλη του 20ου αιώνα, η ανοιχτή στάση της δημόσιας συνείδησης στα οικογενειακά προβλήματα, την υγεία των ανδρών και, φυσικά, στα σεξουαλικά προβλήματα, συνέβαλε στο γεγονός ότι πολλά παραϊατρικά, σεξουαλικά προσανατολισμένα διαφημιστικά μέσα διέδωσαν την ιδέα της αύξησης του μεγέθους. των ανδρικών γεννητικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης. Επί του παρόντος, τόσο στην εξειδικευμένη ιατρική όσο και στη λαϊκή βιβλιογραφία, εμφανίζονται όλο και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα αύξησης του μεγέθους του πέους με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης. Έχουν δημιουργηθεί πολλές ιατρικές και δημοφιλείς τοποθεσίες στο Διαδίκτυο, δημοσιεύονται ολόκληρες ενότητες αφιερωμένες σε χειρουργικές επεμβάσεις στο πέος. Περιγράφουν λεπτομερώς τα πλεονεκτήματα αυτών των τεχνικών και τις επιπλοκές που σχετίζονται με τη χειρουργική διεύρυνση του πέους.
Συχνά, για πολλούς άνδρες που θέλουν να μεγεθύνουν το πέος, αυτό το όργανο είναι λειτουργικά και ανατομικά απολύτως φυσιολογικό. Ταυτόχρονα, σε ορισμένους άνδρες, η δυσαρέσκεια με την εμφάνιση και το μέγεθος του δικού τους πέους μπορεί να προκαλέσει αίσθημα κατωτερότητας ή ακόμα και κατάθλιψη. Αυτή η περίσταση ωθεί έναν άνδρα να αναζητήσει τρόπους για να αυξήσει το μέγεθος του απόλυτα φυσιολογικού, από πλευράς ανατομικών παραμέτρων, πέους του. Και αν ένα άτομο έχει πείσει τον εαυτό του ότι το σεξουαλικό του όργανο είναι πολύ μικρό, τότε καμία ιατρική διαβεβαίωση για το αντίθετο δεν θα φέρει αποτελέσματα. Στο μυαλό αυτού του ανθρώπου κυριαρχεί ένα αίσθημα κατωτερότητας και χαμηλής αυτοεκτίμησης, που μερικές φορές απαιτεί την ανάγκη θεραπείας από ψυχοθεραπευτή. Ωστόσο, δεν δίνει πάντα την επιθυμητή συναισθηματική βελτίωση.
Μπορείτε να σχεδιάσετε μια αναλογία της μεγέθυνσης του πέους με αποτέλεσμα την αύξηση του μεγέθους του γυναικείου μαστού. Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι οι γυναίκες μετά την αυξητική στήθους αύξησαν σημαντικά την αίσθηση της αυτοεκτίμησής τους και απαλλάχτηκαν από μακροχρόνιες ψυχολογικές διαταραχές και κατάθλιψη. Σε αυτήν την περίπτωση, εάν μια γυναίκα, για αισθητικούς λόγους, υποβληθεί σε εμφύτευση προσθετικών στήθους ή λιποαναρρόφηση για να αυξήσει τη σημασία της και τον θαυμασμό των άλλων, τότε γιατί δεν μπορεί ένας άντρας, για τους ίδιους λόγους, να αποφασίσει να κάνει επέμβαση μεγέθυνσης πέους?
Επιπλέον, είναι γνωστό ότι πάνω από το 70% των γυναικών, όταν απαντούσαν σε μια ανώνυμη ερώτηση: «Από πολλούς παρόμοιους και εξωτερικά εξίσου ελκυστικούς άνδρες, αλλά με γεννητικά όργανα διαφορετικού μήκους, ποιον θα προτιμούσαν; », θα επέλεγε έναν άντρα με ένα μεγάλο πέος.
Ποιες είναι οι μέθοδοι μεγέθυνσης του πέους;
Όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αύξηση του μεγέθους του πέους μπορούν να χωριστούν υπό όρους σε τρεις ομάδες - κενό, έλξη και χειρουργική. Οι δύο πρώτες ομάδες είναι εγγενώς μη χειρουργικές μέθοδοι και συνίστανται σε μακροχρόνια «εκπαίδευση» των ιστών του οργάνου για διάταση.
Συσκευές κενού (VU)- αποτελείται από δύο κύρια εξαρτήματα: έναν κύλινδρο με ένα ανοιχτό άκρο, μέσα στον οποίο εισάγεται το πέος και μια αντλία κενού. Το WU λειτουργεί με την αρχή της κλίσης πίεσης - ο αέρας αφαιρείται από τον κύλινδρο με μια αντλία, δημιουργείται κενό στον κύλινδρο, ως αποτέλεσμα του οποίου το αίμα από το σώμα τρέχει στο πέος και αυξάνεται σε μέγεθος.
Εξωτερικές συσκευές τάνυσηςείναι διάφορα επεκτατικά για μόνιμη διάταση του πέους σε μήκος. Για 4-6 μήνες τακτικής καθημερινής προπόνησης, είναι δυνατή η αύξηση του μήκους του πέους από 1, 5 σε 3 cm (χωρίς χειρουργική επέμβαση). Ωστόσο, συνιστάται ιδιαίτερα η χρήση αυτών των συσκευών μετά από χειρουργική επιμήκυνση πέους. Σε αυτή την περίπτωση, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ μεγαλύτερο.
Χειρουργική επέμβαση. Η δυνατότητα επιμήκυνσης του πέους με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης έγκειται στις ιδιαιτερότητες της στερέωσης των σηραγγωδών σωμάτων του πέους με έναν σύνδεσμο στήριξης στην ηβική άρθρωση. Ο υποστηρικτικός σύνδεσμος είναι το κύριο αντικείμενο παρέμβασης στην επέμβαση αυξητικής πέους. Αυτό το τριγωνικό πανί από ινώδη ιστό συνδέεται με τη βαθιά περιτονία του Buka. Ο σύνδεσμος εκτείνεται από τη γραμμή άλμπα και την κορυφή της σύμφυσης κατά μήκος της μέσης γραμμής έως το κέντρο του πέους. Περαιτέρω, ο σύνδεσμος αποκλίνει σαν ανεμιστήρας πλευρικά, κάμπτεται γύρω από τις άκρες και, όπως ήταν, καλύπτει τη βάση του πέους στο εγγύς τμήμα του στο επίπεδο της μετάβασης των σηραγγωδών σωμάτων στο κρεμαστό τμήμα του πέους.
Όλες οι χειρουργικές μέθοδοι μεγέθυνσης πέους έχουν διάφορους στόχους: επιμήκυνση πέους, πάχυνση πέους, συνδυασμός επιμήκυνσης και πάχυνσης πέους, διόρθωση στυτικής παραμόρφωσης με διόρθωση μεγέθους πέους, διόρθωση στυτικής δυσλειτουργίας με διεύρυνση πέους.
Υπάρχουν ενδείξεις για χειρουργική μεγέθυνση πέους;
Ναι έχω. Οι ιατρικές ενδείξεις περιλαμβάνουν: μικροπέος, επισπαδία, υποσπαδία, νόσο του Peyronie, σπηλαιώδη ίνωση, συνέπειες τραυματισμού του πέους. "Αισθητικές ενδείξεις" - ένα κρυμμένο πέος, μια περίσσεια λιπώδους ιστού στην ηβική περιοχή.
Η επιμήκυνση του πέους με χειρουργική επέμβαση δεν είναι νέο θέμα, καθώς στο παρελθόν ήταν ένας επιπλέον στόχος στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων του πέους. Ωστόσο, μόλις πρόσφατα έγινε η επιμήκυνση πέους ως αισθητική επέμβαση για ένα ανατομικά σωστό και λειτουργικό πέος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνδρες θέλουν να αυξήσουν το μέγεθος του πέους για τους ακόλουθους λόγους: να ενισχύσουν την εξωτερική ελκυστικότητα, να βελτιώσουν την ποιότητα των σεξουαλικών σχέσεων, να αυξήσουν την αυτοεκτίμηση, λόγω του «συνδρόμου των αποδυτηρίων», όταν ένας άνδρας είναι ντρέπεται να είναι γυμνός σε ένα κοινό ντους, σάουνα κ. λπ. πιστεύοντας ότι έχει μικρό πέος.
Οι ιατρικές και λειτουργικές ενδείξεις για την αύξηση είναι σαφείς. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι η τελευταία ομάδα (αισθητικές ενδείξεις) είναι η πολυπληθέστερη και ταυτόχρονα η πιο αμφιλεγόμενη. Σε αυτή την ομάδα, οι αισθητικές επιθυμίες των ασθενών γίνονται ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση.
Το 1986, οι επιστήμονες πίστευαν ότι «Η ικανότητα της καθηλωτικής υποχονδριακής στερέωσης στα γεννητικά όργανα είναι αποκλειστική ιδιοκτησία των ανδρών και δεν είναι απολύτως χαρακτηριστικό των γυναικών». Είναι αυτή η κατάσταση που μπορεί να ερμηνευθεί ως δυσμορφοφοβία του πέους. Με άλλα λόγια, η δυσμορφοφοβία του πέους είναι η δυσαρέσκεια του άνδρα με την εμφάνιση, το σχήμα και το μέγεθος του πέους του.
Ωστόσο, η δυσμορφοφοβία του πέους, ως ένδειξη για χειρουργική θεραπεία, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της αισθητικής χειρουργικής, σκοπός της οποίας είναι η βελτίωση του σχήματος ενός φυσιολογικού οργάνου. Η επιθυμία ενός άνδρα να αυξήσει το μέγεθος του πέους είναι μια από τις κύριες ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση.
Πώς μεγεθύνεται το πέος;
Μέθοδοι χειρουργικής επιμήκυνσης πέους:
Εκτομή του αιωρούμενου συνδέσμου του πέους– Συνδεσμοτομή (Μακρά επέμβαση). Το 1990, ένας Κινέζος χειρουργός ανέπτυξε μια επέμβαση επιμήκυνσης πέους, τη συνδεσμοτομή, η οποία είναι η κύρια και πιο ευέλικτη μέθοδος επιμήκυνσης πέους. Η αρχή της μεθόδου βασίζεται στην εξάλειψη της φυσιολογικής καμπυλότητας του πέους με τη διέλευση του συνδέσμου στήριξης και την απελευθέρωση των σηραγγωδών σωμάτων στο επίπεδο εισόδου σε αυτά των βαθιών αρτηριών και την επακόλουθη στερέωση των σηραγγωδών σωμάτων σε νέα θέση στο το επίπεδο του κομμένου συνδέσμου στήριξης. Η τεχνική επιτρέπει την επίτευξη επιμήκυνσης του πέους έως και 3-5 cm.
Εμφύτευση προθέσεων με ταυτόχρονες εγκάρσιες τομές της αλβουγινίας. Πρέπει να τονιστεί ότι η μεμονωμένη εμφύτευση προθέσεων στα σπηλαιώδη σώματα του πέους δεν οδηγεί σε αύξηση του μήκους του πέους. Οι προθέσεις έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν ακαμψία οργάνου για επιτυχή εισαγωγή σε άνδρες με στυτική δυσλειτουργία. Η αρχή της μεθόδου επιμήκυνσης με ταυτόχρονη εμφύτευση συνίσταται στην τοποθέτηση προθέσεων προφανώς μεγαλύτερου μήκους στον ενδομυϊκό χώρο και στη διενέργεια εγκάρσιων σωματοτομών για την επιμήκυνση του οργάνου.
Εμφύτευση + επιμήκυνση με ολική κινητοποίηση των ποδιών του πέους.Το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται λόγω της μέγιστης αφαίρεσης του εγγύς τμήματος των σηραγγωδών σωμάτων λόγω της πλήρους κινητοποίησής τους, της κίνησης προς τα εμπρός και της στερέωσης στην περιοχή της ηβικής άρθρωσης. Μια τέτοια σημαντική μετατόπιση του πέους συνεπάγεται τη διασταύρωση των βαθιών αρτηριών και την πραγματική διακοπή του αιμοδυναμικού μηχανισμού της στύσης. Η παροχή αίματος στα σπηλαιώδη σώματα πραγματοποιείται από τη ραχιαία αγγειακή δέσμη και το σπογγώδες σώμα της ουρήθρας.
Πρέπει να τονιστεί ότι η πλήρης κινητοποίηση των σηραγγωδών σωμάτων οδηγεί σε στυτική δυσλειτουργία, λόγω της αναπόφευκτης βλάβης στα πνευμονογαστρικά νεύρα και στις βαθιές σηραγγώδεις αρτηρίες. Επομένως, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για άνδρες με στυτική δυσλειτουργία.
Λειτουργία αποσύνδεσης (επέμβαση Perovic).Ο συγγραφέας αυτής της τεχνικής συνιστά τη διεξαγωγή πλήρους διαχωρισμού του οργάνου σε συστατικά - διαχωρισμό των σηραγγωδών σωμάτων όσο το δυνατόν περισσότερο σε όλο το μήκος του κρεμαμένου μέρους του πέους από το σπογγώδες σώμα και το κεφάλι, με πλήρη κινητοποίηση της ραχιαία νευροαγγειακή δέσμη. Μεταξύ των άκρων των σηραγγωδών σωμάτων και της κεφαλής, στη συνέχεια εμφυτεύονται κομμάτια του πλευρικού χόνδρου του ασθενούς ή ένα συνθετικό εμφύτευμα, λαμβάνοντας υπόψη την ληφθείσα και προηγουμένως μετρηθείσα ελεύθερη απόσταση. Το αποτέλεσμα επιμήκυνσης επιτυγχάνεται λόγω της φυσικής ελαστικότητας και της ικανότητας τάνυσης του σπογγώδους σώματος της ουρήθρας και στοιχείων της νευροαγγειακής δέσμης. Η επιμήκυνση του πέους μπορεί να επιτευχθεί έως και 3-5 cm.
Μέθοδοι χειρουργικής πάχυνσης του πέους:
Μικροχειρουργική αυτομεταμόσχευση ιστού, υποδόρια έγχυση ελεύθερου αυτόματου λίπους, χρήση ελεύθερου κρημνού με βαθύ επιδερμικό λίπος, σωματοτομή με αυτομεταμόσχευση αντικατάστασης και αλλομεταμόσχευση, χρήση περιστρεφόμενων πτερυγίων με μίσχο, χρήση συνθετικού εμφυτεύματος
Μικροχειρουργική αυτομεταμόσχευση ιστού. Η μέθοδος μικροχειρουργικής αυτομεταμόσχευσης περιτονιομυϊκών ή περιτονιακών λιπών κρημνών σε τροφοδοτούμενο αγγειακό μίσχο συνίσταται στην υποδόρια περιτύλιξη του πέους με ένα επιλεγμένο τμήμα του πλατύ ραχιαίο μυ, που ακολουθείται από την επαναγγείωση του (εφαρμογή αγγειακών αναστομώσεων για τη διατήρηση της παροχής αίματος στο εμβόλιο).
Υποδόρια ένεση ελεύθερου αυτόματου λίπους.Τις περισσότερες φορές, λιπώδης ιστός για εμφύτευση λαμβάνεται κατά τη λιποαναρρόφηση από την υπερηβική περιοχή. Μετά από ειδική προετοιμασία του εκκενωμένου λίπους, εισάγεται σταδιακά μέσω μιας σύριγγας κατά μήκος ολόκληρου του στελέχους του πέους μέσω μιας τομής στην υποστεφανιαία ζώνη. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιήσετε χειροκίνητη μοντελοποίηση - ίσιωμα του λιπώδους ιστού ομοιόμορφα κατά μήκος του οργάνου.
Η χρήση ενός ελεύθερου κρημνού βαθιάς επιδερμικής επιδερμίδας-λίπους.Κόψτε ένα ή δύο μοσχεύματα στη δότρια περιοχή. Συνήθως αυτές είναι οι γλουτιαίοι ή, λιγότερο συχνά, οι βουβωνικές πτυχές. Ανάλογα με το μέγεθος του πέους, κάθε μόσχευμα πρέπει να έχει μήκος περίπου 12-15 cm και πλάτος 5-12 cm, ανάλογα με το αν χρησιμοποιούνται ένα ή δύο πτερύγια. Αυτά τα πτερύγια εμφυτεύονται στη συνέχεια κάτω από το δέρμα του πέους κατά μήκος ολόκληρου του άξονα.
Διαμήκεις σωματοτομές με αυτομεταμόσχευση αντικατάστασης (λειτουργία Austoni).Η αρχή της επέμβασης είναι να πραγματοποιούνται διαμήκεις τομές της αλβουγινίας στις αμφίπλευρες επιφάνειες των σηραγγωδών σωμάτων του πέους, ακολουθούμενη από αντικατάσταση των ελαττωμάτων με ένθετα από αυτοφλέβα ή άλλα υλικά.
Εφαρμογή περιστρεφόμενων πτερυγίων με μίσχο. Η ευρεία χρήση αυτόλογων ιστών για την πάχυνση του πέους περιορίζει την έλλειψη παροχής αίματος στον μεταμοσχευμένο ιστό. Τα ελεύθερα αγγειωμένα πτερύγια δεν είναι πάντα και παντού δυνατά για χρήση, λόγω των τεχνικών χαρακτηριστικών των επεμβάσεων. Από αυτή την άποψη, για την πάχυνση του πέους, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η απομόνωση ενός αυτομοσχεύματος με διατηρημένη ροή αίματος, χωρίς την ανάγκη διενέργειας μικροχειρουργικών αγγειακών αναστομώσεων.
Χρησιμοποιείται για την πάχυνση ενός οργάνουτεχνική για την απομόνωση ενός θραύσματος του ορθού κοιλιακού μυ. Η αρχή της επέμβασης είναι η απομόνωση ενός περιστρεφόμενου μυϊκού κρημνού από το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα σε ένα πόδι σίτισης, με βάση στη ρίζα του πέους. Το ελεύθερο άκρο του αυτομοσχεύματος στο αγγειακό μίσχο πραγματοποιείται κάτω από το δέρμα του πέους και στερεώνεται στη στεφανιαία αύλακα.
Η αρχή μιας άλλης επέμβασης είναι η απομόνωση δύο (επέμβαση Dabees) ή ενός περιστρεφόμενου κρημνού λίπους της περιτονίας από τον υποδόριο ιστό του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος.
Η χρήση συνθετικών εμφυτευμάτων. Μια νέα κατεύθυνση πάχυνσης του πέους θεωρείται πολλά υποσχόμενη, η οποία συνίσταται στην εμφύτευση ενός ειδικά σχεδιασμένου συνθετικού εμφυτεύματος κάτω από το δέρμα ενός οργάνου. Η αρχή της επέμβασης και τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι παρόμοια με αυτά για την αυξητική στήθους στις γυναίκες. Ένα κέλυφος ή ένα συμπαγές εμφύτευμα υδρογέλης χρησιμοποιείται για την πάχυνση του πέους. Η επέμβαση διακρίνεται από ένα προγραμματισμένο αποτέλεσμα πάχυνσης, μια σύντομη στατική περίοδο, την απουσία πρόσθετων τομών για δειγματοληψία μοσχεύματος και την εικονική απουσία επιπλοκών.
Επιπλέον, έχει πλέον αναπτυχθεί μια μέθοδος πάχυνσης που βασίζεται στην τεχνική της μεταμόσχευσης «αναπτυγμένων» ιδίων ιστών σε διαλυτό φορέα βιοπολυμερούς (μήτρα). Η μέθοδος είναι εντελώς νέα και δεν υπάρχουν ακόμη αρκετές κλινικές παρατηρήσεις.
Ποια είναι τα αποτελέσματα της μεγέθυνσης του πέους;
Τα αποτελέσματα της χειρουργικής μεγέθυνσης πέους. Ο βαθμός επιμήκυνσης δεν είναι ενιαίο κριτήριο, καθώς οι λόγοι που οδηγούν σε μείωση του πέους είναι θεμελιωδώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Το τυπικό και επιτυχημένο αποτέλεσμα της επέμβασης θα πρέπει να θεωρείται επιμήκυνση οργάνου 2, 5-3 cm ή περισσότερο.
Δεν υπάρχουν τυπικά κριτήρια για την αξιολόγηση της επίδρασης της πάχυνσης του πέους, αφού πολλά εξαρτώνται από την επιθυμία του ασθενούς και τη δυνατότητα χειρουργικής τεχνικής. Η ομοιόμορφη πάχυνση του άξονα του πέους, χωρίς παραμορφώσεις των περιγραμμάτων και διόγκωση του μοσχεύματος, θεωρείται ικανοποιητική και καλό αποτέλεσμα.
Υπάρχουν επιπλοκές της επέμβασης μεγέθυνσης πέους;
Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνοδεύεται από διάφορες αρνητικές συνέπειες, έτσι οι επεμβάσεις στο πέος δεν είναι χωρίς τον κίνδυνο ανάπτυξης συγκεκριμένων επιπλοκών.
Είναι γνωστό ότι η αισθητική χειρουργική έχει δύο ισοδύναμους στόχους: καλά ανατομικά και λειτουργικά αποτελέσματα και ικανοποίηση του ασθενούς από την επέμβαση. Το κύριο εμπόδιο για να επιτευχθεί αυτό είναι η ανάπτυξη διαφόρων επιπλοκών και η αρνητική εκτίμηση του ασθενούς για τα τελικά αποτελέσματα της επέμβασης. Η συχνότητα των επιπλοκών στην αισθητική χειρουργική του πέους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, οι καθοριστικοί παράγοντες των οποίων είναι οι εξής: η διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής στάσης στον ασθενή για τις δυνατότητες χειρουργικής επέμβασης. την εμπειρία και την ικανότητα του χειρουργού·εφαρμογή τυπικών μεθόδων·συμμόρφωση από τον ασθενή μετά την εφαρμογή όλων των συνταγογραφούμενων συστάσεων.
Ταυτόχρονα, μια πολύ δυσμενή προγνωστική έκβαση της επέμβασης είναι η ασυμφωνία μεταξύ των προεγχειρητικών προσδοκιών του ασθενούς για ένα «θαύμα» από το νυστέρι του χειρουργού και του αποτελέσματος που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της επέμβασης. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια μη ρεαλιστική προσδοκία ή σε μια σκόπιμα αρνητική αξιολόγηση από τον ασθενή για τυχόν πιθανά αποτελέσματα. Ταυτόχρονα, από χειρουργική άποψη, το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί εξαιρετικό.
Συμπερασματικά, πρέπει να τονιστεί ότι το πέος είναι ένα μοναδικό όργανο που επιτελεί 3 κύριες λειτουργίες: συνεταιριστική (διασφάλιση της σεξουαλικής επαφής), αναπαραγωγική (διασφάλιση τεκνοποίησης) και παροχή ούρησης. λοιπόν, παραφράζοντας τη γνωστή φράση, «. . . ζήστε μαζί τους το χρειάζονται για να μην είναι βασανιστικά επώδυνο αργότερα. . . ». Και αν στο μέλλον οι άνδρες θα μπορούν, αν χρειαστεί, να διορθώνουν ελεύθερα το μέγεθος των αναπαραγωγικών τους οργάνων, όπως διορθώνουμε τώρα τα άσχημα δόντια, τότε θα υπάρχουν πολύ λιγότεροι απογοητευμένοι, πικραμένοι και απλά δυστυχισμένοι άνδρες στο μέλλον, αφού Η αρμονική οικεία ζωή είναι ένας από τους συστατικούς παράγοντες ενός υγιούς και κοινωνικά ενεργού ατόμου.